Ευχές για το 2019

Αρκεί η ανακύκλωση σε έναν «πλαστικό» κόσμο;

Η Αγγλία είναι η τελευταία χώρα στην οποία ανακοινώθηκε  πρόσφατα πως θα ξεκινήσει ένα πρόγραμμα επιστροφής για πλαστικές φιάλες, με στόχο τον περιορισμό στη χρήση του πλαστικού, ακολουθώντας το παράδειγμα δεκάδων άλλων ευαισθητοποιημένων με περιβαλλοντικά ζητήματα χωρών. Όμως με τη χρήση του πλαστικού να έχει εκτοξευθεί τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί επιστήμονες κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου, επισημαίνοντας την ανησυχητική διαπίστωση ότι η ανακύκλωση ίσως να μην είναι αρκετή για να περιορίσει το μέγεθος της καταστροφής.
Από τότε που η ανθρωπότητα ξεκίνησε να κατασκευάζει πολυμερή για τη δημιουργία πλαστικού σε μεγάλη κλίμακα τη δεκαετία του 1950, αυτό το υποπροϊόν της πετροχημικής βιομηχανίας, που χρησιμοποιεί περίπου το 6% του συνόλου του πετρελαίου που εξάγεται σε ένα χρόνο, έχει εξαπλωθεί σε πολλαπλές παραγωγικές διαδικασίες. Το πλαστικό εντοπίζεται πλέον παντού και είναι αδύνατο να αποφευχθεί η χρήση του. Χρησιμοποιείται στην κατασκευή ρούχων, σε χρηστικά σκεύη και μπουκάλια, στις ηλεκτρονικές συσκευές, στους δίσκους και στα χρώματα. Τα αυτοκίνητά μας εξαρτώνται από το πλαστικό, όσο και οι υπολογιστές μας, οι στέγες των κτιρίων και οι σωλήνες αποστράγγισης. Είναι το παγκόσμιο υλικό που επιλέγεται για τη δημιουργία συσκευασιών για όλα τα προϊόντα του εμπορίου. Παράλληλα ξαπλώνουμε καθημερινά σε αυτό, αφού τα στρώματα κατασκευάζονται από πλαστικά υλικά μεταξύ άλλων, το φορούμε και είμαστε σε άμεση σωματική επαφή μαζί του με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο κάθε στιγμή.

Μπορεί η εφεύρεση του πλαστικού να έχει σημειώσει βαθιά κοινωνικά οφέλη ανά τα χρόνια, όμως το πιο επιτυχημένο από όλα τα ανθρωπογενή υλικά μπορεί να μείνει αναλλοίωτο στο περιβάλλον ακόμη και για αιώνες. Όταν εκτίθεται στο ηλιακό φως, το οξυγόνο ή τη δράση των κυμάτων της θάλασσας, δεν είναι βιοδιασπώμενο, αλλά θρυμματίζεται σε όλο και μικρότερα κομμάτια, μέχρι αυτά να μετατραπούν σε μικροσκοπικά σωματίδια, ακόμα και νανο-μεγέθους, που μεταφέρονται στην τροφική αλυσίδα, στον αέρα, στο χώμα και στο νερό που πίνουμε.
Από τηλεοπτικές σειρές ντοκιμαντέρ και μια σειρά επιστημονικών μελετών, το ευρύ κοινό γνωρίζει τον τρόπο με τον οποίο οι ωκεανοί μολύνονται διαρκώς από το πλαστικό, όμως εξακολουθούμε ακόμη να έχουμε περιορισμένες γνώσεις σχετικά με το πως επηρεάζεται η υγεία του ανθρώπου από τις συνθετικές χημικές ουσίες και τα πρόσθετα που χρησιμοποιούνται για να δίνουν στο πλαστικό τις ιδιότητές του. Κατά ανησυχητικό τρόπο, τα τελευταία χρόνια έχουν βρεθεί ίχνη πλαστικού σε ένα εξαιρετικά ευρύ φάσμα βρώσιμων και πόσιμων προϊόντων, όπως το μέλι και η ζάχαρη, τα οστρακοειδή, το εμφιαλωμένο νερό και το νερό βρύσης, η μπύρα, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, το επιτραπέζιο αλάτι και τα αναψυκτικά.

Σε μία επιστημονική μελέτη, το 95% των ενηλίκων που ελέγχθηκαν στις ΗΠΑ βρέθηκε πως διατηρούσαν ίχνη από την καρκινογόνο χημική δισφαινόλη Α στα ούρα τους. Σε μια άλλη μελέτη, το 83% των δειγμάτων νερού βρύσης στα οποία διεξήχθη έλεγχος σε επτά διαφορετικές χώρες, βρέθηκε πως περιείχε πλαστικές μικροΐνες. Μια ακόμη πρόσφατη μελέτη αποκάλυψε πως περισσότερο από το 90% των δειγμάτων εμφιαλωμένου νερού από 11 διαφορετικές μάρκες είχε μολυνθεί από το πλαστικό στα μπουκάλια του. Επιπλέον, σε έλεγχο της ποιότητας του νερού του ποταμού Tame στο Μάντσεστερ στις αρχές του 2018 βρέθηκε πως κάθε κυβικό μέτρο νερού του περιείχε 517.000 σωματίδια πλαστικού, ποσότητα σχεδόν διπλάσια από την υψηλότερη συγκέντρωση που μετρήθηκε ποτέ σε όλο τον κόσμο.

Η επιστημονική κοινότητα όμως, όσο περισσότερο ερευνά το ζήτημα, τόσο περισσότερα ίχνη πλαστικού εντοπίζει και στο ανθρώπινο σώμα. Οι ίδιοι επιστήμονες που έθεσαν ζήτημα περιβαλλοντικού συναγερμού σχετικά με την ατμοσφαιρική ρύπανση των θανατηφόρων σωματιδίων που εκπέμπονται από πετρελαιοκίνητα οχήματα, εντοπίζουν τώρα τα πλαστικά μικροσωματίδια ακόμα και στα τρόφιμα που καταναλώνουμε καθημερινά. Η εσωτερική πλαστική ρύπανση μπορεί να είναι ακόμη χειρότερη από ό, τι σε εξωτερικούς χώρους, μιας που ένα απλό πλύσιμο ενός χειροποίητου υφάσματος μπορεί να απελευθερώσει χιλιάδες μικροΐνες στον αέρα.

Σε ένα πρόσφατο workshop στο Ηνωμένο Βασίλειο που συγκλήθηκε από τον όμιλο Common Seas, 30 επιστήμονες και γιατροί συνέκριναν τα μέχρι τώρα επιστημονικά ευρήματα και συμφώνησαν ομόφωνα ότι το πλαστικό βρίσκεται αυτή τη στιγμή σε ό,τι τρώμε, πίνουμε και αναπνέουμε και αποτελεί μια σημαντική και αυξανόμενη απειλή για την ανθρώπινη υγεία.

Αν μπορούμε να αναπνεύσουμε αυτά τα μικροσωματίδια και τα νανο-μεγέθη σωματιδίων και ινών, οι επιστήμονες εικάζουν ότι είναι πιθανό να εισέλθουν στην κυκλοφορία του αίματος, στον πνευμονικό ιστό και στο μητρικό γάλα ή να κατανεμηθούν στο έντερο και το αναπνευστικό σύστημα. Ορισμένα μικροσωματίδια μπορούν να εισέλθουν στο σώμα χωρίς να προκαλέσουν βλάβη, άλλα δεν αποκλείεται να καταστούν επικίνδυνα για την υγεία μελλοντικά. Πολλοί επιστήμονες μάλιστα υποψιάζονται ότι είναι καρκινογόνοι παράγοντες ή μπορούν να προκαλέσουν ορμονικές διαταραχές.

Η επιστημονική κοινότητα συμφωνεί μέχρι στιγμής ότι τα δεδομένα που έχουμε στα χέρια μας για το πως τα μικροπλαστικά επηρεάζουν την ανθρώπινη υγεία είναι πολύ λίγα και ότι χρειαζόμαστε μια εντατικοποίηση της έρευνας γύρω από αυτά. Δεν γνωρίζουμε τι κίνδυνο διατρέχουμε όταν πίνουμε μολυσμένο εμφιαλωμένο ή νερό βρύσης καθημερινά. Δεν γνωρίζουμε πόσο καταναλώνουμε ή αναπνέουμε ή ποια είναι η επίδραση της έκθεσης σε επικίνδυνα πλαστικά σωματίδια τα τελευταία χρόνια. Δεν γνωρίζουμε τις συγκεντρώσεις που είναι ασφαλείς για ενήλικες, πόσο μάλλον για βρέφη. Υπάρχει αυξανόμενη ανησυχία ότι τα μερικώς μελετημένα μέχρι στιγμής μικροπλαστικά σωματίδια απειλούν την υγεία μας, παρουσιάζοντας μια ενδεχομένως σημαντική πηγή τοξικών χημικών ουσιών στο ανθρώπινο σώμα.

Αν και γνωρίζουμε εδώ και χρόνια ότι μερικά από τα χημικά που χρησιμοποιούνται για να κάνουν τα πλαστικά εύκαμπτα, διαφανή ή ανθεκτικά είναι επικίνδυνα, λίγα από αυτά έχουν δοκιμαστεί πραγματικά στον άνθρωπο. Ορισμένες χώρες έχουν απαγορεύσει συγκεκριμένες χημικές ουσίες, όμως δεν υπάρχει συνέπεια και οι εταιρείες παρασκευής χημικών συστατικών αποφεύγουν εύκολα τέτοιου είδους νομικές ρυθμίσεις, βρίσκοντας εξίσου επικίνδυνα υποκατάστατα.

Το συμπέρασμα στο οποίο έχει έρθει μέχρι στιγμής η επιστημονική κοινότητα είναι ότι δεν αρκεί να ξεχωρίσουμε, να ανακυκλώσουμε ή να απαγορεύσουμε τα πλαστικά μπουκάλια, τα ποτήρια καφέ μιας χρήσης ή τα μικροσφαιρίδια (microbeads) που βρίσκονται στα καλλυντικά που χρησιμοποιούμε. Ένα ολοκληρωμένο σχέδιο δράσης για τη διαχείριση και τον περιορισμό του πλαστικού κρίνεται απαραίτητο. Η απαγόρευση της πλαστικής σακούλας και των συσκευασιών μιας χρήσης χαρακτηρίζεται σίγουρα ως μια καλή αρχή, όμως είναι σαφώς ανεπαρκής. Η παραγωγή πλαστικών πρέπει να μειωθεί, ακριβώς όπως πρέπει να ενθαρρυνθούν οι εναλλακτικές λύσεις και η σταδιακή κατάργηση ολόκληρων ομάδων ανησυχητικών χημικών ουσιών. Τέλος, είναι απαραίτητη η παροχή βοήθειας και ενημερωτικού υλικού στους καταναλωτές, ώστε να κατανοήσουν σε τι υλικά εκτίθενται και να εκπαιδευτούν στο πως ανακυκλώνουμε συγκεκριμένα υλικά, πως κομποστοποιούμε οργανικά απόβλητα και τι μπορούμε να κάψουμε.

Τη δεκαετία του '50, ο κόσμος κατασκεύαζε περίπου 2 εκατομμύρια τόνους πλαστικού το χρόνο. Σήμερα, ο αριθμός αυτός αγγίζει τα 330 εκατομμύρια τόνους ετησίως - και πρόκειται να τριπλασιαστεί και πάλι μέχρι το 2050. Μια αλλαγή στον τρόπο που διαχειριζόμαστε το πλαστικό κρίνεται απαραίτητη, αλλιώς η ανθρωπότητα κινδυνεύει να βρεθεί έκθετη σε ακόμα μεγαλύτερους κινδύνους που δεν ήταν σε θέση να αντιληφθεί όταν ανακάλυψε τους τρόπους επεξεργασίας του υλικού.

Πηγή: tvxs.gr

Αν οι λύσεις σας είναι αδύνατες, τότε να αλλάξουμε το ίδιο το σύστημα

«Δεν είστε αρκετά ώριμοι για να πείτε τα πράγματα με το όνομά τους». Τα λόγια αυτά μοιάζουν με κάτι που θα έλεγε ένας δάσκαλος σε μαθητές μαλώνοντάς τους, όμως η πραγματικότητα είναι αρκετά διαφορετική.

Είναι τα σκληρά λόγια που επέλεξε να χρησιμοποιήσει μια 15χρονη ακτιβίστρια από τη Σουηδία, η Greta Thunberg, απευθυνόμενη στους διαπραγματευτές του ΟΗΕ για την κλιματική αλλαγή σε συνέδριο στην Πολωνία.

Η Thunberg έγινε γνωστή για το κάλεσμα που απηύθυνε προς τους συνομηλίκους της να απέχουν από τα μαθήματά τους κάθε Παρασκευή για να απαιτήσουν από τους ενηλίκους να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την προστασία του περιβάλλοντος.

«Μιλάτε μόνο για την πράσινη οικονομική ανάπτυξη επειδή φοβάστε να γίνετε αντιδημοφιλείς. Μιλάτε μόνο για το να προχωρήσουμε με τις ίδιες κακές ιδέες που μας έφεραν σε αυτό το χάλι, ακόμα και όταν το πιο λογικό πράγμα να κάνουμε είναι να τραβήξουμε το χειρόφρενο», είπε με εμφανή ένταση η νεαρή ακτιβίστρια.

«Δεν είστε αρκετά ώριμοι να πείτε τα πράγματα με το όνομά τους. Ακόμα και αυτό το βάρος το αφήνετε σε εμάς, τα παιδιά. Όμως εμένα δε με νοιάζει να είμαι δημοφιλής. Με νοιάζει η κλιματική δικαιοσύνη και ο πλανήτης», δήλωσε. 

«Ο πολιτισμός μας θυσιάζεται για την ευκαιρία ενός πολύ μικρού αριθμού ανθρώπων να συνεχίσουν να αποκομίζουν τεράστια χρηματικά ποσά. Η βιόσφαιρά μας θυσιάζεται για να ζουν σε πολυτέλεια οι πλούσιοι άνθρωποι σε χώρες όπως η δική μου. Τα δεινά των πολλών πληρώνουν για τις πολυτέλειες των λίγων», τόνισε η Thunberg μιλώντας στους αντιπροσώπους του ΟΗΕ.

Η Greta Thunberg έκλεισε την ομιλία της με λόγια που λίγες φορές έχουν ακουστεί με τόση ευθύτητα σε συνέδρια του ΟΗΕ.

«Αν οι λύσεις που προσφέρει το υπάρχον σύστημα είναι τόσο αδύνατες να εξευρεθούν, τότε ίσως θα πρέπει να αλλάξουμε το ίδιο το σύστημα. Δεν έχουμε έρθει εδώ για να ικετεύσουμε τους ηγέτες να ενδιαφερθούν. Μας έχετε αγνοήσει στο παρελθόν και θα μας αγνοήσετε ξανά. Έχουμε ξεμείνει από δικαιολογίες και ξεμένουμε από χρόνο. Είμαστε εδώ για να σας ενημερώσουμε ότι η αλλαγή έρχεται, είτε σας αρέσει, είτε όχι. Η αληθινή δύναμη ανήκει στους λαούς», κατέληξε η νεαρή ακτιβίστρια, λαμβάνοντας ένα χλιαρό χειροκρότημα που αντικατοπτρίζει την επίδραση που είχε η ομιλία της.

Αξίζει να σημειωθεί ότι σύμφωνα με το CNN, οι συζητήσεις που έγιναν κατά τη διάρκεια του συνεδρίου του ΟΗΕ κατέληξαν στη συμφωνία σχεδόν 200 κρατών να προετοιμάσουν μια σειρά κανόνων που θα καθορίσουν την επιβολή της Συμφωνίας του Παρισιού για το κλίμα.

Πηγή: koutipandoras.gr

Το 90,5% του πλαστικού δεν ανακυκλώνεται

Η αυξανόμενη κρίση της συσσώρευσης πλαστικών απορριμμάτων οδήγησε τη Βρετανική Βασιλική Στατιστική Εταιρεία να επιλέξει το 90,5%, δηλαδή το ποσοστό των πλαστικών απορριμμάτων που δεν έχει ανακυκλωθεί ποτέ, ως το διεθνές στατιστικό στοιχείο της χρονιάς που λήγει σε λίγες ημέρες.
Η στατιστική εταιρεία, η οποία επιλέγει κάθε χρόνο το νικητήριο στατιστικό από τις υποψηφιότητες που καταθέτει το κοινό, επέλεξε το συγκεκριμένο στατιστικό στοιχείο που προέκυψε από μια έκθεση των Ηνωμένων Εθνών με βάση το έργο των Αμερικανών ακαδημαϊκών, Ρόλαντ Γκάιγιερ, Τζέννα Ρ. Τζάμπεκ και Κάρα Λάβεντερ Λω, από το Πανεπιστήμιο της Σάντα Μπάρμπαρα της Καλιφόρνια, το Πανεπιστήμιο της Τζόρτζια και την εκπαιδευτική, μη κυβερνητική οργάνωση Sea Education Association, αντίστοιχα.
Αναγνωρίζοντας και συνθέτοντας διασκορπισμένα δεδομένα σχετικά με την παραγωγή, τη χρήση και τη διαχείριση του κύκλου ζωής των πολυμερών ρητινών, των συνθετικών ινών και άλλων προσθέτων υλικών, η ομάδα παρουσίασε την πρώτη παγκόσμια ανάλυση όλων των πλαστικών μαζικής παραγωγής που κατασκευάστηκαν ποτέ. Οι ερευνητές εκτιμούν ότι έως σήμερα έχουν παραχθεί 8,3 δισεκατομμύρια τόνοι «παρθένου» πλαστικού. Έως το 2015 είχαν παραχθεί περίπου 6,3 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων, από τα οποία περίπου το 9% ανακυκλώθηκε, το 12% αποτεφρώθηκε και το 79% συγκεντρώθηκε σε χώρους υγειονομικής ταφής ή στο φυσικό περιβάλλον. Εάν συνεχιστούν οι τρέχουσες τάσεις παραγωγής και διαχείρισης των αποβλήτων, περίπου 12 δισεκατομμύρια τόνοι πλαστικών αποβλήτων θα βρίσκονται σε χώρους υγειονομικής ταφής ή στο φυσικό περιβάλλον μέχρι το 2050.
Η ευαισθητοποίηση του κοινού για το πρόβλημα έχει σημειώσει άνοδο το τελευταίο διάστημα, ιδιαίτερα μετά από την αυξημένη προβολή του προβλήματος και των αρνητικών του επιπτώσεων στο θαλάσσιο οικοσύστημα μέσα από μελέτες, αλλά και ντοκιμαντέρ και δημοσιεύσεις σε μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Ο Γκάιγιερ δήλωσε ότι η επιστημονική ομάδα δέχεται με τιμή το βραβείο και ελπίζει ότι «θα βοηθήσει να επιστήσει την προσοχή στο πρόβλημα της πλαστικής ρύπανσης που πλήττει σχεδόν κάθε κοινότητα και οικοσύστημα σε παγκόσμιο επίπεδο».

Πηγή: naftemporiki.gr
 

Τέλος τα πλαστικά μιας χρήσης στην ΕΕ

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αποφάσισε οριστικά ότι τα πλαστικά προϊόντα μιάς χρήσης αποσύρονται από την αγορά, γράφει η γερμανική Die Welt στο κύριο άρθρο της. 

Όπως ανακοίνωσε η αυστριακή προεδρία της ΕΕ, οι διαπραγματευτές από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τα κράτη - μέλη συμφώνησαν στις Βρυξέλλες για την εφαρμογή του μέτρου. Οι αλλαγές αναμένεται να τεθούν σε εφαρμογή μόλις μέσα σε δύο χρόνια. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δικαιολογεί την απόφασή της κυρίως με την προστασία των ωκεανών, καθώς περισσότερο από το 80% των σκουπιδιών στους ωκεανούς είναι πλαστικά.

Η στρατηγική κατά των πλαστικών απορριμμάτων θα επιφέρει αισθητές αλλαγές σχεδόν στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Το πακέτο αφορά κυρίως τη βιομηχανία πλαστικών, η οποία σύμφωνα με τις αρχές του 2015 είχε έναν κύκλο εργασιών 340 δισ. ευρώ και απασχολούσε 1,5 εκατομμύρια άτομα.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ελπίζει ότι το σχέδιο θα έχει σημαντικά περιβαλλοντικά οφέλη. Τα μέτρα έχουν σχεδιαστεί για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα κατά 3,4 εκατομμύρια τόνους. Μέχρι το 2030, θα μπορούσαν να αποφευχθούν περιβαλλοντικές ζημίες αξίας 22 δισεκατομμυρίων ευρώ. Οι καταναλωτές θα μπορούσαν να εξοικονομήσουν έως και 6,5 δισ. ευρώ.

Πηγή: tvxs.gr

H «εποχή των κοτόπουλων»

 

Σίγουρα οι περισσότεροι γνωρίζουν την εποχή των δεινοσαύρων και την εποχή των μαμούθ, αλλά λίγοι γνωρίζουν ότι σήμερα ζούμε στην «Εποχή των Κοτόπουλων». Κι αυτό γιατί σύμφωνα με τους επιστήμονες, το πανταχού παρόν πτηνό αποτελεί πλέον το πιο εμβληματικό ζώο. Τα κοτόπουλα σήμερα, αποτελούν το ένα τρίτο των πτηνών του πλανήτη και είναι τα πιο πολυάριθμα είδη σπονδυλωτών (όχι μόνο πτηνών) στην ξηρά, φτάνοντας περίπου τα 23 δισεκατομμύρια. Επίσης σε όλο τον κόσμο, το κοτόπουλο είναι το πιο συχνό κρέας που καταναλώνεται.
Αυτό το κατέστησε και ένα ζωντανό σύμβολο της σύγχρονης γεωλογικής εποχής.

Όταν κάποτε δεν θα έχει απομείνει ούτε ένας άνθρωπος στη Γη, τα διάσπαρτα απολιθωμένα κόκαλα των κοτόπουλων θα είναι αυτά που θα αποτελούν το «σήμα κατατεθέν» της εποχής που οι άνθρωποι βασίλευαν τον πλανήτη. Έτσι, παρά τα διαστημικά ταξίδια, το Ίντερνετ και τα τόσα ιατρικά επιτεύγματα του ανθρώπου, τελικά θα είναι μάλλον το ταπεινό κοτόπουλο που θα αφήσει το στίγμα του στην εποχή μας. «Τα κοτόπουλα αποτελούν ένα πραγματικά σημαντικό σύμβολο και ένα δυνητικό μελλοντικό απολίθωμα της σύγχρονης εποχής, καθώς και της επίπτωσης του ανθρώπου πάνω στον πλανήτη μας. Μπορεί να πει να κανείς ότι ζούμε στον πλανήτη των κοτόπουλων» δήλωσε η επικεφαλής νέας έρευνας, Κάρις Μπένετ του Τμήματος Γεωγραφίας, Γεωλογίας και Περιβάλλοντος του Πανεπιστημίου του Λέστερ.
Στην πρόσφατη μελέτη, που δημοσιεύθηκε από την Royal Society Open Science, οι ερευνητές συνέκριναν τα οστά του σύγχρονου κοτόπουλου με τα οστά των προγόνων τους που χρονολογούνται από τους ρωμαϊκούς χρόνους. Τα σύγχρονα κοτόπουλα είναι εντελώς διαφορετικά, καθώς έχουν διαφορετικό μέγεθος, διαφορετική σύσταση οστών (που δείχνει διαφορετικές διατροφικές συνήθειες) και σημαντικά μειωμένη γενετική ποικιλότητα.
Ειδικότερα, τα σημερινά κοτόπουλα είναι συνήθως τέσσερις έως πέντε φορές βαρύτερα από εκείνα του 1957. Το κόκαλο στο μπούτι ενός σύγχρονου κοτόπουλου έχει τριπλάσιο πλάτος και διπλάσιο μήκος σε σχέση με εκείνο ενός άγριου προγόνου του πριν 10.000 χρόνια. Αυτό συμβαίνει επειδή ένα σύγχρονο κοτόπουλο εκτρέφεται σήμερα με μοναδικό στόχο το κέρδος, όπως αναφέρει το Conversation.
Η ταχύτητα ανάπτυξης επιταχύνθηκε στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, με αποτέλεσμα να χρειάζονται μόνο πέντε με έξι εβδομάδες μέχρι να είναι έτοιμα για σφαγή. Τα στοιχεία αυτής της εξαιρετικής ανάπτυξης διατηρούνται στα οστά τους, τα οποία είναι λιγότερο πυκνά και συχνά παραμορφωμένα. Δυστυχώς δεν υπάρχει σωτηρία για αυτά, καθώς αν ζήσουν πάνω από ένα μήνα πολλά πεθαίνουν από καρδιακή ανεπάρκεια ή αναπνευστικά προβλήματα.
Το σύγχρονα κοτόπουλα υπάρχουν στην παρούσα μορφή του αποκλειστικά λόγω της ανθρώπινης παρέμβασης. «Έχουμε αλλάξει τα γονίδια τους για να μεταλλάξουμε τον υποδοχέα που ρυθμίζει το μεταβολισμό τους, πράγμα που σημαίνει ότι τα πουλιά είναι πάντα πεινασμένα και έτσι θα τρώνε και θα αναπτύσσονται πιο γρήγορα. Όχι μόνο αυτό, ολόκληρος ο κύκλος ζωής τους ελέγχεται από την ανθρώπινη τεχνολογία. Για παράδειγμα, τα κοτόπουλα εκκολάπτονται σε εργοστάσια με ελεγχόμενη από υπολογιστή θερμοκρασία και υγρασία. Ζουν κάτω από ηλεκτρικά φώτα για να μεγιστοποιήσουν τις ώρες που μπορούν να ταϊστούν. Η σφαγή τους με το μηχάνημα επιτρέπει την επεξεργασία χιλιάδων πτηνών κάθε ώρα», σύμφωνα με τους επιστήμονες.

Οι οικόσιτες αγελάδες, οι χοίροι και τα πρόβατα αριθμούν περίπου ένα δισεκατομμύριο, αλλά τα κοτόπουλα είναι το πιο εντυπωσιακό παράδειγμα της σύγχρονης βιόσφαιρας. Τα οστά τους είναι διάσπαρτα σε χώρους υγειονομικής ταφής και αγροκτήματα παγκοσμίως και ως εκ τούτου έχουν πολλές πιθανότητες να διατηρηθούν ως σύμβολα του πώς ο πλανήτης και η βιόσφαιρά του έχουν αλλάξει στη διάρκεια των χρόνων. Όπως είπε η Μπένετ, όταν οι μελλοντικές γενιές εξετάζουν πετρώματα από την εποχή μας, «ανάμεσα στα τενεκεδάκια, στα γυάλινα μπουκάλια και στα πλαστικά, θα βρουν και κόκαλα από κοτόπουλα».
Παρόλο που οι άνθρωποι εκτρέφουν κοτόπουλα από την περίοδο της εξημέρωσής τους στη Νοτιοανατολική Ασία πριν από περίπου 6.000 χρόνια, οι σημερινές κότες έχουν υποστεί σημαντικές βιολογικές μεταβολές μετά από τόσο εντατική μεταχείριση από την κτηνοτροφία και τη βιομηχανία κρέατος. Από τη δεκαετία του 1950, ο πληθυσμός των κοτόπουλων έχει αυξηθεί εξαιτίας της αύξησης του ανθρώπινου πληθυσμού. Αντίστοιχα έχει αυξηθεί για τον ίδιο λόγο και η χρήση ορυκτών καυσίμων, πλαστικών και άλλων πόρων.
Τι προβλέπει το μέλλον;
Σχεδόν 66 δισεκατομμύρια κοτόπουλα οδηγούνται στο σφαγείο κάθε χρόνο (έναντι ενάμισι δισεκατομμυρίου χοίρων) και τα κόκαλά τους που συσσωρεύονται, δεν έχουν προηγούμενο στον φυσικό κόσμο. Αυτή τη στιγμή, η κατανάλωση κοτόπουλου αυξάνεται. Το κοτόπουλο είναι φθηνό και πολλοί το προτιμούν σε σχέση με το βοδινό και χοιρινό κρέας, προκειμένου να μειώσουν τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου.
Κάπως πρέπει να προσαρμοστούμε σε έναν κόσμο, όπου αυξάνεται συνεχώς ο πληθυσμός και επηρεάζεται από την κλιματική αλλαγή. Σίγουρα αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά κάποιοι προσπαθούν να κάνουν ήδη το πρώτο βήμα. Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί κοτόπουλου στον κόσμο, Tyson Foods και Perdue Farms, επενδύουν τώρα σε φυτικές πρωτεΐνες. Μήπως αυτό σημαίνει ότι η «εποχή των κοτόπουλων» θα μπορούσε να τελειώσει κάποια στιγμή; Μένει να δούμε πως θα εξελιχθεί η κατάσταση στο μέλλον. 


Πηγή:tvxs.gr

Πότε θα μάθουμε τι ρίχνουμε στους μπλε κάδους;

Οι φωτογραφίες της υπηρεσίας καθαριότητας που αναρτήθηκαν από τον αρμόδιο Αντιδήμαρχο Λαμιέων Γιώργο Λάμπρου μιλάνε από μόνες τους...
«Βασικός κανόνας της ανακύκλωσης είναι η προσεκτική διαλογή των απορριμμάτων σε ανακυκλώσιμα και μη, προκειμένου να εναποτεθούν στους μπλε και στους πράσινους κάδους, αντίστοιχα.
Δυστυχώς, ορισμένοι, όπως θα δείτε και από τις φωτογραφίες της Υπηρεσίας, γεμίζουν τους μπλε κάδους με κλαδιά, χώματα, οργανικά απορρίμματα ακόμα και νεκρά ζώα, κάνοντας δύσκολη τόσο τη σωστή αποκομιδή όσο και τη διαλογή των ανακυκλώσιμων.
Αυτός είναι άλλωστε, και ο μοναδικός λόγος που κάποιες φορές τα απορριμματοφόρα (τα πορτοκαλί, όπως τα ξεχωρίζει ο γιος μου!) του Δήμου μας αδειάζουν – κατ’ εξαίρεση - μπλε κάδους.
Ας προσπαθήσουμε λίγο περισσότερο στο κομμάτι της Ανακύκλωσης ώστε να μπορούμε να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο και πιο καθαρό Περιβάλλον για εμάς και τα παιδιά μας...», αναφέρει σε ανάρτησή του ο Γιώργος Λάμπρου, ανεβάζοντας μάλιστα και τις παρακάτω αντιπροσωπευτικές φωτογραφίες.

Μάθε περισσότερα..

1) Ποια υλικά μπορώ να ρίχνω στον μπλε κάδο της Ανακύκλωσης;

• χάρτινες συσκευασίες και χαρτοκιβώτια από π.χ. ηλεκτρικές συσκευές, χυμούς, γάλα, δημητριακά, πίτσα, μπισκότα, ζάχαρη, απορρυπαντικά, οδοντόκρεμες, χαρτοσακούλες κ.α.
• χάρτινη ύλη προερχόμενη από χώρους γραφείων όπως π.χ. κόλλες Α4, τετράδια, εφημερίδες κοκ όταν δεν υπάρχει ειδικός κάδος(καμπάνα) για τα συγκεκριμένα ρεύματα υλικών στην γειτονιά μας.
• αλουμινένια κουτάκια από αναψυκτικά, μπύρες κ.α.
• λευκοσιδηρές συσκευασίες από γάλα εβαπορέ, καφέ, τόνο, ζωοτροφές, τοματοπολτό, μπισκότα, κ.λπ.
• πλαστικές συσκευασίες από π.χ. μπουκάλια νερού, αναψυκτικά, γιαούρτι, βούτυρο, λάδι, απορρυπαντικά ,είδη καθαρισμού, σαμπουάν, αφρόλουτρα, αποσμητικά, πλαστικές σακούλες, φιλμ περιτυλίγματος κ.α

2) Τι δεν ρίχνουμε στους μπλε κάδους ανακύκλωσης;

• υπολείμματα τροφών
• μπαταρίες
• ηλεκτρικές και ηλεκτρονικές συσκευές
• οικοδομικά υλικά
• λάδια
• τζάμια
• δέρμα και υφάσματα
• ογκώδη όπως κλαδιά δέντρων
• αντικείμενα από ξύλο

3) Πώς απορρίπτουμε τα υλικά στον μπλε κάδο της Ανακύκλωσης;

1. Οι συσκευασίες πρέπει να είναι  άδειες από υπολείμματα ή τουλάχιστον απαλλαγμένες από υγρά περιεχόμενα. Δεν είναι ανάγκη  να πλένουμε τις συσκευασίες προτού τις εναποθέσουμε στον μπλε κάδο, διότι έτσι κι αλλιώς  όταν φτάσουν στο Κέντρο Ανακύκλωσης, θα διαχωριστούν ανά υλικό και στη συνέχεια θα αποστειρωθούν μέσα από τις προβλεπόμενες διαδικασίες κατά την βιομηχανική τους αναγέννηση που προϋποθέτει η μετατροπή τους σε νέα προϊόντα.
2. Όσες συσκευασίες μπορούμε, τις τσακίζουμε ή τις διπλώνουμε για μείωση του όγκου.
3. Όταν φτάσουμε στον κάδο, αδειάζουμε τη σακούλα με τα υλικά χύμα μέσα σε αυτόν. Μπορούμε κατόπιν να πετάξουμε και τη σακούλα μας προς ανακύκλωση. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι τα υλικά ανακύκλωσης πρέπει να τα απορρίπτουμε χύδην.

4) Πού μεταφέρεται το περιεχόμενο των μπλε κάδων και πώς γίνεται ο διαχωρισμός των ανακυκλώσιμων υλικών;

Ειδικά οχήματα συλλογής μεταφέρουν το περιεχόμενο των μπλε κάδων, που εντέλει καταλήγει στα πιστοποιημένα Κέντρα Διαλογής  Ανακυκλώσιμων Υλικών (ΚΔΑΥ) . Εκεί τα υλικά διαχωρίζονται μέσα από μία διαδικασία που περιλαμβάνει χειροδιαλογή και διατάξεις μηχανικού διαχωρισμού, όπως συμβαίνει στις αντίστοιχες μονάδες του εξωτερικού. Τα ανακυκλώσιμα (πλαστικό, χαρτί, γυαλί, αλουμίνιο, λευκοσίδηρος) ξεχωρίζονται ανά υλικό και οδηγούνται προς δεματοποίηση για να μπορέσουν να αξιοποιηθούν από τα αντίστοιχα εργοστάσια  μετατρεπόμενα σε χρήσιμα υλικά.

5) Τι σημαίνει το ευρωπαϊκό σήμα “green dot” που απεικονίζεται στις συσκευασίες;

Η παρουσία του δηλώνει την οικονομική συνεισφορά της συγκεκριμένης εταιρίας που εμπορεύεται την συσκευασία στα έργα της ανακύκλωσης και δεν πρέπει να συγχέεται με την ανακυκλωσιμότητα ή μη του υλικού συσκευασίας.

6) Γιατί να κάνω ανακύκλωση; Τι όφελος θα έχω εγώ προσωπικά;

Με την Ανακύκλωση :

• Προστατεύουμε το περιβάλλον και αναβαθμίζουμε την ποιότητα της ζωής μας
• Μειώνουμε τον όγκο των απορριμμάτων τα οποία καταλήγουν στους χώρους υγειονομικής ταφής απορριμμάτων (Χ.Υ.Τ.Α.) με αποτέλεσμα να επιμηκύνεται ο χρόνος ζωής τους
• Εξοικονομούμε ενέργεια και πρώτες ύλες
• Δημιουργούνται νέες θέσεις εργασίας
• Προκύπτουν συναλλαγματικά οφέλη για τη χώρα μας
• Συνεισφέρουμε στον πολιτισμό εφόσον η διαχείριση των αποβλήτων είναι δείκτης πολιτισμού.

Πηγή: lamiareport.gr

Τα πλαστικά που πετάμε καταλήγουν στο στομάχι μας

 

Ο πλανήτης κινδυνεύει να γίνει μια απέραντη χωματερή πλαστικών απορριμμάτων. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 85% των απορριμμάτων που καταλήγουν στη θάλασσα είναι πλαστικά, με τις προβλέψεις να λένε ότι μέχρι το 2050 αυτά θα είναι περισσότερα ακόμα κι από τα ψάρια. Τα ψάρια τρώνε τα μικροπλαστικά που βρίσκονται στο νερό κι εμείς τρώμε τα ψάρια.

Άρα τρώμε πλαστικό και δεν το ξέρουμε... Για την ακρίβεια δεν το ξέραμε, αλλά τώρα το μάθαμε κι επισήμως.

Μία νέα διεθνής έρευνα που παρουσιάστηκε αυτή την εβδομάδα στο συνέδριο της Οργάνωσης Ευρωπαίων Γαστρεντερολόγων απέδειξε ότι τα μικροπλαστικά όχι απλώς έχουν περάσει στην τροφική αλυσίδα, αλλά έχουν φτάσει και στο στομάχι μας.

Πιο συγκεκριμένα,  οι ερευνητές του Ιατρικού Πανεπιστημίου της Βιέννης και της Υπηρεσίας Περιβάλλοντος της Αυστρίας, με επικεφαλής τον δρα Φίλιπ Σβαμπλ,ανίχνευσαν μικροπλαστικά σε ανθρώπινα κόπρανα. Η μελέτη που έγινε σε 8 χώρες - την Ιταλία, την Ολλανδία, τη Βρετανία, την Αυστρία, την Πολωνία, τη Ρωσία, τη Φινλανδία και την Ιαπωνία – έδειξε πως ανιχνεύθηκαν τουλάχιστον 9 διαφορετικά είδη μικροπλαστικών σε ένα δείγμα, με πιο συχνά τα σωματίδια από πολυπροπυλένιο (ΡΡ) και τερεφθαλικό πολυαιθυλένιο (ΡΕΤ). Κατά μέσο όρο κάθε δείγμα περιείχε 20 σωματίδια μικροπλαστικών ανά δέκα γραμμάρια κοπράνων.

«Είναι η πρώτη έρευνα του είδους της και επιβεβαιώνει αυτό που υποπτευόμασταν εδώ και καιρό, ότι τα πλαστικά τελικά φθάνουν στο ανθρώπινο έντερο», δήλωσε ο Σβαμπλ. «Αυτό», πρόσθεσε, «γεννά ιδιαίτερη ανησυχία για το τι μπορεί να σημαίνει, ιδίως για τους ασθενείς με γαστρεντερικές παθήσεις. Τα πιο μικρά σωματίδια μικροπλαστικών είναι ικανά να διεισδύουν στην κυκλοφορία του αίματος, στο λεμφικό σύστημα, ακόμη και στο ήπαρ». «Πρέπει πλέον να κάνουμε περισσότερες μελέτες για να κατανοήσουμε τι σημαίνει αυτό για την ανθρώπινη υγεία», τόνισε.

Τι είναι τα μικροπλαστικά

Τα μικροπλαστικά είναι πολύ μικρά σωματίδια πλαστικού υλικού, συνήθως μικρότερα από 5 mm. Μπορούν να σχηματιστούν μέσω της φυσιολογικής φθοράς μεγαλύτερων κομματιών πλαστικού, αλλά και συνθετικών υφασμάτων. Μπορούν επίσης να κατασκευαστούν και να προστεθούν σκόπιμα σε προϊόντα, κυρίως σε καλλυντικά και σε προϊόντα προσωπικής υγιεινής.

Τα μικροπλαστικά δεν «εισβάλλουν» στον ανθρώπινο οργανισμό μόνο από τα ψάρια, τα θαλασσινά και το αλάτι που έχουν μολυνθεί, αλλά οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι η κατανάλωση τροφίμων που διατηρούνται σε πλαστικές συσκευασίες, καθώς επίσης νερού και αναψυκτικών από πλαστικά μπουκάλια είναι εξίσου επικίνδυνη. Εντοπίζονται, δε,  ακόμη και στη σκόνη που αναπνέουμε.

Σύμφωνα με την έρευνα τα μικροπλαστικά που εισέρχονται στο πεπτικό σύστημα του ανθρώπου μπορούν να επηρεάσουν αρνητικά την υγεία, μεταξύ άλλων επιδρώντας στο ανοσοποιητικό σύστημα ή συμβάλλοντας στην μεταφορά τοξικών χημικών και παθογόνων μικροοργανισμών στο σώμα.

Η Χέδερ Λέσλι, ειδική περιβαλλοντικής χημείας και τοξικολογίας από το Πανεπιστήμιο του Άμστερνταμ, σε συνέντευξή της έχει περιγράψει τα μικροπλαστικά ως έναν πολύ σημαντικό παράγοντα μόλυνσης. Τα παρομοιάζει σαν ένα πιάτο με σπαγγέτι, όπου τα πλαστικά είναι τα μακαρόνια και οι χημικές ουσίας η σάλτσα γύρω από αυτά. «Ανάλογα με τη συνταγή, μπορείτε να έχετε μερικά πλαστικά που είναι τοξικά. Στη πραγματικότητα πολλές ουσίες που προκαλούν ανησυχία συνδέονται με πλαστικά προϊόντα», τονίζει. Σημειώνει πως ανησυχεί επίσης για την λεγόμενη τοξικότητα των σωματιδίων. «Εάν μικροσκοπικά σωματίδια, συμπεριλαμβανομένων των πλαστικών βρουν τον δρόμο προς έναν ιστό στο σώμα σας, μπορούν να προκαλέσουν αυτό που ονομάζεται οξειδωτικό στρες, το οποίο μπορεί να οδηγήσει σε χρόνια φλεγμονή κι αυτή με τη σειρά της να οδηγήσει στην εμφάνιση αρκετών χρόνιων παθήσεων».

Δώδεκα νούμερα που πρέπει να μας προβληματίσουν

• Υπολογίζεται ότι το 2 με 5% όλων των πλαστικών που παράγονται καταλήγει στους ωκεανούς.
• Οι επιστήμονες υπολογίζουν τον αριθμό των πλαστικών απορριμμάτων που βρίσκονται αυτή τη στιγμή στους ωκεανούς σε  5.250.000.000.000
• Σύμφωνα με μελέτη του WWF, από τους 27 εκατομμύρια τόνους πλαστικών απορριμμάτων που παράγονται κάθε χρόνο στην Ευρώπη, μόνο το ένα τρίτο ανακυκλώνεται.
• Η Ελλάδα καταναλώνει περίπου 0,6 εκατομμύρια τόνους πλαστικών το χρόνο και ανακυκλώνει μόλις το 20%.
• Έρευνα του Ινστιτούτου Θαλάσσιας Προστασίας «Αρχιπέλαγος» έδειξε πως σε περισσότερα από 1000 δείγματα ιζήματος από 167 παραλίες των ελληνικών ακτών, δεν υπήρξε ούτε ένα δείγμα που να μην περιέχει μικροπλαστικές ίνες.
• Έχει, μάλιστα, υπολογιστεί πως εντοπίζονται 1,25 εκατομμύρια κομματάκια πλαστικού ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο στη Μεσόγειο Θάλασσα 
• Έρευνες που διενεργήθηκαν το 2012 και το 2013, έδειξαν ότι σχεδόν το 100% των ψαριών και θαλάσσιων ασπόνδυλων (όπως σφουγγάρια και ολοθούρια) περιείχαν μικροσκοπικές ίνες πλαστικού.
• Ο καθένας από εμάς ελευθερώνει καθημερινά στο περιβάλλον κατά μέσο όρο 2,4 mg μικροπλαστικών
• Τα μπουκάλια νερού μίας χρήσης περιέχουν από 2 έως και 44 μικροπλαστικά ανά λίτρο
• Καταναλώνουμε περίπου 70.000 μικροπλαστικά ετησίως μόνο από τη σκόνη
• Ένα μόνο ρούχο κατασκευασμένο από συνθετικές ίνες απελευθερώνει σε κάθε πλύση περίπου 1.900 μικροπλαστικές ίνες στο αποχετευτικό σύστημα οι οποίες συνήθως καταλήγουν στη θάλασσα.
• Σύμφωνα με την Greenpeace το πρόβλημα έχει φτάσει μέεχρι και την Ανταρκτική καθώς σε 7 από τα 9 δείγματα που ελήφθησαν από χιόνι στο έδαφος της εντοπίστηκαν χημικά που είναι γνωστά ως PFAs

Εμπρός στον αγώνα κατά των πλαστικών

Η παγκόσμια παραγωγή πλαστικών έχει αυξηθεί σημαντικά από τη δεκαετία του 1950 και συνεχίζει να αυξάνεται κάθε χρόνο. Χάρη στις πολλές πρακτικές χρήσεις τους και το χαμηλό τους κόστος τα πλαστικά χρησιμοποιούνται ευρύτατα στην καθημερινή ζωή, με συνέπεια οι άνθρωποι να εκτίθενται συνεχώς σε αυτά - το ίδιο και το περιβάλλον.

Χαρακτηριστικό είναι ότι  43% των θαλάσσιων απορριμμάτων αποτελείται από 10 τύπους πλαστικών μιας χρήσης, όπως συσκευασίες φαγητού, πλαστικά ποτήρια και κουτάκια αναψυκτικών, μπατονέτες, πλαστικά πιατάκια - πιρουνάκια - καλαμάκια, πλαστικά μπουκάλια, μπαλόνια, πακέτα και πλαστικά συσκευασίας, αποτσίγαρα, προϊόντα υγιεινής και πλαστικές σακούλες. Στο πλαίσιο αυτό η Επιτροπή Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου ψήφισε πριν λίγες μέρες υπέρ της πλήρους απαγόρευσης από την αγορά της ΕΕ μέχρι το 2021 των πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης.

Τι κάνουμε όμως μέχρι τότε; 
Πρώτα από όλα οφείλουμε να μειώσουμε την προσωπική μας χρήση πλαστικών προϊόντων. Δεύτερον δεν πετάμε σκουπίδια στο δρόμο ή στο περιβάλλον. Επίσης, επιλέγουμε ρούχα από φυσικές ίνες, όπως το βαμβάκι και το λινάρι και όχι συνθετικές και αποφεύγουμε τα προϊόντα προσωπικής υγιεινής που περιέχουν μικροπλαστικά στα συστατικά τους.  Δεν φτάνει να πληρώνουμε την πλαστική σακούλα, την καταργούμε και χρησιμοποιούμε τσάντες πολλαπλών χρήσεων. Και τέλος, ανακυκλώνουμε!

Γιατί αν δεν ανακυκλώσουμε το πλαστικό, όπως φαίνεται εκείνο θα κάνει τον κύκλο του και θα καταλήξει πάλι σε εμάς. Και συγκεκριμένα... στο στομάχι μας!

 Πηγή: tvxs.gr