Ξεκινήσαμε από το σχολείο στις 11:00πμ. και μέσω του νέου ποδηλατοδρόμου, κατευθυνθήκαμε προς την Αγία Παρασκευή, όπου κάναμε την πρώτη στάση για νερό. Ακολουθήσαμε το χωματόδρομο προς το νότο που περνάει μέσα από τον Ξηριά και συνεχίζει ανηφορίζοντας προς τον απέναντι λόφο. Δεν θέλαμε να απομακρυνθούμε από τον Ξηριά, γιαυτό γυρίσαμε πίσω και πήραμε το χωματόδρομο προς την παλιά δεξαμενή.
Τα ελαιοπερίβολα διαδέχεται η άγρια βλάστηση με κυρίαρχα τα πλατάνια δίπλα στην κοίτη του ποαταμού. Ο Ξηριάς είναι γνωστός από την αρχαιότητα με το όνομα Αχελώος. Στο τμήμα του αυτό δεν έχει σοβαρές αλλοιώσεις ή ρύπανση. Αποτελεί ένα σημαντικό οικοσύστημα. Στα αριστερά μας διακρίνουμε πέτρινα υπολείμματα του παλιού υδραγωγείου της πόλης. Περνώντας μια ρεματιά συναντάμε ένα αψιδωτό γεφύρι πάνω από 5 μέτρα ψηλό, με τον πέτρινο αγωγό του νερού στην κορυφή του, που ενώνει τις απότομες πλαγιές του μικρού φαραγγιού. Μετά από λίγο φτάνουμε στο Παλιό Υδραγωγείο της Λαμίας. Είναι μνημείο της βιομηχανικής Αρχαιολογίας, χτισμένο επί δημαρχίας Νίκου Κρίτσα (1899-1903) αποτελώντας τότε το μοναδικό υδραγωγείο της πόλης. Οι καμάρες, το πέτρινο κτίριο των δεξαμενών, το οργιαστικό πράσινο, τα πουλιά που πασχίζουν να ακουστούν πάνω από τον ήχο του νερού, δημιουργούν μια μοναδική συνταγή ευχαρίστησης για όλους.
Σταματήσαμε, κολατσήσαμε, ήπιαμε μερό απ΄τις ρίζες του πλάτανου, τραβήξαμε τις φωτογραφίες μας. Λίγο αργότερα κάναμε μια μικρή διαδρομή πάνω στο ανάχωμα του Ξηριά μέχρι που συναντήσαμε την κοίτη του. Για τα ποδήλατα δεν ήτανε εύκολη η συνέχεια μέσα στο νερό και ανάμεσα στα βράχια.
Σκεφτήκαμε ότι θα μπορούσε να έχει γίνει μια διαδρομή για ποδήλατα και πεζοπορεία δίπλα στην κοίτη που να φτάνει μέχρι την Ξηριώτισσα. Η περιοχή αυτή είναι πολύ κοντά στην πόλη και θα μπορούσε να αποτελέσει πόλο έλξης για πολλούς κατοίκους ως χώρος αναψυχής. Ναι, θα μπορούσε...
Γυρίσαμε πίσω με τις καλύτερες εντυπώσεις! Θα το επαναλάβουμε!!!

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου